อะแฮ่ม !!! อาทิตย์นี้ภูิมิใจนำเสนอดาวเด่นแห่งสยาม เอ้ย! ไม่ใช่ค่ะ ตานี้ขอแนะนำคุณครูใจดี ยิ้มสวยประจำสาขา Paradise Park กันนะคะ ครูอุ๊ หรือเรียกกันภายในว่ ครูอุ๊อิ๊ นั่นเองค่ะ ครูอุ๊อยากเล่าว่า....... มาฟังกันค่ะ

ตั้งแต่ครูอุ๊ตัดสินใจเข้ามาเป็นคุณครูสอนศิลปะ ุทุกวันแม้เหนื่อยจากงานสอน แต่ก็คิดเสมอว่าเป็นการฝึกฝนวิทยายุทธ์ในการทำงานไปในตัวค่ะ เพราะการที่ได้สอนเด็กแต่ละคน ล้วนแล่แต่คัดสรรความต่างอย่างสุดขั้ว ซนอย่างหาีที่ติไม่ได้ คุยเก่งตั้งต้นชั่วโมงยันเรียนจบ แถมบางคนเรียนไป บ่นไป เถียงไป สนุกสนาน บ้างก็เรียนไป เงียบไป ถามคำถามหนึ่ง รออีก 10 นาทีคำตอบก็ค่อยๆเล็ดลอดออกมาซะงั้น ด้วยความแตกต่างเนี่ยแหล่ะค่ะที่ทำให้ตัวคุณครูเองได้เข้าใจและเรียนรู้ในตัวเด็กมากขึ้น ความท้าทายในแต่ละครั้งก็จะกลายเป็นว่าเราจะใช้วิธีแบบไหนที่จะแก้ไขปัญหาเพื่อยอมให้เจ้าตัวเล็กตัวน้อย สารพัดแตกต่างทั้งหลายได้ฝึกฝน ทำงาน พัฒนาวิธีการคิดต่อยอด เรียนรู้ทักษะทางศิลปะพื้นฐานง่ายๆ

และที่สำคัญคือ ด้วยวิธีการคิดว่าจะต้องใช้วิธีไหน ก็จะตามมาด้วยการค้นหาคำถามและคำพูดกระตุ้นใหม่ๆเพื่อที่จะจูงใจเด็กๆ ให้สนุกสนานต่อการเรียนให้มากขึ้น ทำให้คุณครูได้ใช้รอบหยักในสมองมากขึ้นด้วยค่ะ

โฮ! ฟังแล้วรอยหยักผู้เขียนยังจะตามมาเลยค่ะ ไว้จะแอบดูว่ารอบหยักตรงใบหน้าหรือปล่าวนะคะ เพราะว่าครูอุ๊ ยิ้มเก่งมากๆ เรียกได้ว่า eye cream ยังเอารอยยิ้ม จากลูกกะตาครูอุ๊ไปไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้ครูอุ๊เริ่มสายตาสั้นเล็กๆ ถ้ามีใครเห็นครูอุ๊ใส่แว่นละก็ ไม่ต้องแปลกใจนะคะ

ถ้าครูอุ๊ไม่ใส่ แกอาจเห็นเด็กวาดภาพซ้อน เหมือนเงาสะท้อนได้นะคะ เดีียวจะหาว่าไม่บอก